Stevig Spaans gekleurd, dit jazzconcert. Er zijn twee gitaristen, er speelt een geboren Spanjaard mee en de nummers ademen de sfeer van het warme Andalusië uit.
Jazztrio’s vind je overal, maar meestal is de bezetting piano – bas – drums. Hier wel een piano, maar geen bas of drums. In plaats daarvan vinden we een akoestische én een elektrische gitaar. Dat is lastig, want onze jazzoren zijn aan de ritmische puls en de baslijn gewend.
Nu zijn er drie instrumenten met alle drie dezelfde functie: het harmonisch patroon bepalen en af en toe een stukje solo pakken. Gaan die instrumenten elkaar dan niet vreselijk in de weg zitten? Dat valt reuze mee. Deze musici zijn bijzonder goed op elkaar ingespeeld en verdelen de taken – soleren, akkoorden spelen, baslijntjes geven – keurig onderling. Door het gebruik van twee gitaren klinkt de set al gauw Spaans, al dragen de nummers zelf daar het meeste aan bij.
