Het Mosaic-label verblijdde de jazzliefhebbers eind 2023 met een monumentale uitgave: Classic Don Byas Sessions 1944-1946.
De doos, met de vertrouwde afmetingen van een elpee-hoes, bevat tien c.d.’s. Deze c.d.’s maken ons deelgenoot van iets meer dan twee jaar uit het leven van een rusteloze tenorsaxofonist: de periode tussen 14 juni 1944 en 7 september 1946. In die periode is Don Byas, als leider of als sideman, betrokken bij vijftig sessies die in totaal 193 stukken opleveren, waarvan er 39 nu voor het eerst uitgebracht zijn. Overigens heeft Don Byas in dit tijdsbestek ook nog deelgenomen aan minstens twaalf andere sessies, die om uiteenlopende redenen (o.m. vanwege auteursrechtelijke problemen) geen onderdak in deze Mosaic-box hebben gevonden.
Twee van die sessies heb ik in eerdere uitzendingen al aan de orde gesteld: de mini big band van Coleman Hawkins met een indrukwekkende Dizzy Gillespie en een solo-loze Don Byas (februari 1944) en het septet van Dizzy Gillespie met Don Byas, Milt Jackson, Al Haig, Bill DeArango, Ray Brown en J.C.Heard (februari 1946) dat ons een adembenemende versie van A Night in Tunisia heeft geschonken.
Het zegt veel over de dominante positie van New York in de Amerikaanse jazzwereld van die tijd dat al deze 62 sessies hebben plaats gevonden in The Big Apple.
The Most Recorded Tenorstar of the Mid-Forties
Don Byas was nogal een liefhebber van grootspraak maar in het midden van de jaren veertig had de 33-jarige rijzende ster zonder een greintje gewetenswroeging “the most recorded tenorstar of the mid-forties” op zijn visitekaartje kunnen zetten.
Op 7 september 1946 stond hij voor het laatst in een New Yorkse opnamestudio, om voor het onafhankelijke Gotham-label vier stukken vast te leggen, waarna de cholerische jongeling nog diezelfde dag naar Denemarken afreisde om in Europa zijn geluk te beproeven. Aanvankelijk als lid van de saxofoonsectie van de Europese tournee band van Don Redman, die na een chaotische tournee van elf weken op 30 november 1946 in München zijn laatste concert zou geven. Een deel van de band reisde niet meteen terug met de Queen Elizabeth naar NYC, maar bleef als septet nog een maand of vier in Parijs rondhangen als een nachtclub-attractie, die met weinig succes ook nog korte tijd in restaurant De Heuvel (Rotterdam) heeft gespeeld. Nadat de laatste collega’s uit het orkest van Don Redman waren terug gekeerd naar de Verenigde Staten stond Don Byas er vanaf de zomer van 1947 alleen voor, in een herrijzend Europa waar de meeste musici nog volop worstelden met de spelregels van de bebop. Maar dat is weer een ander verhaal. In deze uitzending kunnen wij onbekommerd genieten van de fantastisch hoge kwaliteit van de musici die Don Byas omringen: met name de ritmesecties —met pianisten als Pete Johnson, Clyde Hart, Jimmy Jones en Johnny Guarnieri en drummers als de legendarische Sid Catlett— zijn een lust voor het oor. Maar ook de bijdragen van de trompettist en blueszanger (!) Hot Lips Page en van de toekomstige Rhythm & Blues-vedette Earl Bostic hebben nog steeds een grote zeggingskracht.
De Speellijst
*Oran “Hot Lips” Page and his Band
Oran Hot Lips Page (trompet, zang), Don Stovall (altsax), Eddie Barefield (klarinet, altsax), Don Byas (tenorsax), Pete Johnson (piano), John Collins (gitaar), Abe Bolar (bas), A.G.Godley (drums)
# 1. Lafayette (Count Basie-Eddie Durham) (2:48)
# 2. South (B.Moten-E.Hayes) (2:53)
Opname: NYC, 11 november 1940 (Decca)
idem:
# 3. Harlem Rhumbain’ The Blues (anonymous) (2:53)
# 4. No Matter Where You Are (Morton) (plus vocaliste Bea Morton) (3:20)
Opname: NYC, 3 december 1940 (Decca)
*Hot Lips Page and Orchestra
Hot Lips Page (trompet, zang), Jesse Brown, Joe Keyes (trompet), Vic Dickenson, Benny Morton (trombone), Earl Bostic, Floyd “Horsecollar” Williams (altsax), Don Byas, Ike Quebec (tenorsax), Clyde Hart (piano, celesta), Tiny Grimes (gitaar), Al Lucas (bas), Jack Parker (drums)
# 5. I Got What It Takes (Oran Page) (3:02)
# 6. Good For Stompin’ (Oran Page) (3:02) take 3
# 7. Good For Stompin’ (Oran Page) (3:02) take 1
# 8. Good For Stompin’ (Oran Page) (3:02) (breakdown) take 2
Opname: NYC, 12 september 1944 (Savoy)
*Don Byas Quintet
Benny Harris (trompet), Don Byas (tenorsax), Jimmy Jones (piano), John Levy (bas), Fred Radcliffe (drums)
# 9. Candy (David-Whitney-Kramer) (3:15)
# 10. How High The Moon (N.Hamilton-M.Lewis) (2:53)
# 11. Donby (Don Byas) (3:09) (gebaseerd op Perdido)
# 12. Byas-A-Drink (Don Byas) (2:43) (gebaseerd op Stompin’ At The Savoy)
Opname: NYC, 26 november 1945 (Savoy)
*Hot Lips Page and his Orchestra
Hit Lips Page (trompet, zang), J.C.Higginbotham (trombone), Earl Bostic (altsax), Don Byas (tenorsax), Rufus Webster (piano), X (gitaar), X (bas), Buford Oliver (drums)
# 13. The Lady In Debt (Leonard Feather) (2:26)
# 14. Race Horse Mama Blues (Hot Lips Page) (2:37)
Hot Lips Page and his Orchestra
Hot Lips Page (trompet, zang), Buck Clayton, X (trompet), Benny Morton, J.C.Higginbotham, Sandy Williams (trombone), Earl Bostic, X (altsax), Don Byas, Ben Webster (tenorsax), X (bariton), Rufus Webster (piano), X (gitaar), X (bas), Buford Oliver (drums)
# 15. They Raided The Joint (Eldridge-Jackson-Page) (2:53)
# 16. Willie Mae Willow Foot (Hot Lips Page) (2:43)
Opname: NYC, 7 september 1945 (Continental)
*Don Byas Quartet
Don Byas (tenorsax), Johnny Guarnieri (piano), Al Hall (bas), Sid Catlett (drums)
# 17. Super Session (Don Byas) (2:57)
# 18. Melody In Swing (S.Catlett-T.Grimes) (3:14)
# 19. Embraeable You (George & Ira Gershwin) (3:00)
Opname: NYC, 12 september 1945 (Super Disc)
BRON
#1—#4: Hot Lips Page 1938-1940 (Official, CD, 1989)
#5—# 19: Classic Don Byas Sessions 1944—1946 (Mosaic 10 c.d. box, 2023)
