Componisten/uitvoerenden: Emanuele Casale | Giorgio Magnanensi | Guus Janssen | Johann Hermann Schein | Makoto Shinohara | Samuel Scheidt
Opnametechniek: Jos van der Linden
Een fluit heeft twee kanten. Dit concert eveneens.
Hoewel de blokfluit haar imago tegen heeft – dat suffe, goedkope fluitje waar kinderen op zitten te toeteren – is er in Nederland geen gebrek aan uitstekende blokfluitisten. Ook in het buitenland blijkt het instrument altijd weer populair genoeg.
Ons archief puilt dan ook uit van de concerten waarin één of meer blokfluiten een hoofdrol spelen. In de regel horen we een combinatie tussen Oude Muziek (renaissance en barok) en Nieuwe Muziek (niet zelden composities die speciaal voor de gelegenheid zijn gemaakt).
Ook dit concert heeft zo’n januskop. Op het podium treedt een keur aan binnen- en buitenlandse fluitspelers aan. In het eerste gedeelte spelen ze modern werk. Daar wordt de blokfluit soms gekoppeld aan elektronica, of aan andere typen fluit: Giorgio Magnanensi laat haar samenspelen met een dwarsfluit, Guus Janssen brengt zelfs de panfluit naar het podium. In het tweede gedeelte duiken we de zeventiende eeuw in. De blokfluitisten groeperen zichzelf nu als “The Royal Wind Music” en spelen Duitse meesters. Blikvanger is een suite van Johann Hermann Schein; ook Scheidt en Buxtehude geven acte de présence. Alle werken kennen we voornamelijk van het orgel, maar er is, zeker bij de oudere meesters, geen bezwaar om het op iets anders dan een klavier te spelen.
