Componisten/uitvoerenden: Alan Laurillard | Albert de Klerk | Daan Manneke | Feike Asma | Felipe Waller | Jacob ter Veldhuis | Max Reger | Piet van Egmond
Opnametechniek: Jos van der Linden
Drie keer raden welk instrument hier centraal staat!
Toeristen die naar het centrum van Utrecht gaan, beperken zich meestal tot de noordelijke helft. Weinigen nemen de moeite om de Oude of de Nieuwe Gracht helemaal tot het zuidpuntje af te lopen. Een enkeling komt er wel voor het Centraal Museum, maar verder hebben de Utrechters deze hoek voor zichzelf. Terwijl er toch zoveel leuks en moois te vinden is: de Twijnstraat, het Ledig Erf en niet te vergeten: de Nicolaïkerk.
De Nicolaïkerk – in de volksmond ‘Klaoskerrek’ genoemd – vormt het onderste deel van het Utrechtse kerkenkruis. Zodoende is ze nogal ver van de Dom en van andere middeleeuwse kerken verwijderd. Maar voor orgelliefhebbers is er beslist wat te vinden. Zo hebben we daar het grootste orgel van Utrecht (met een 32-voets knorrepot-register) én nog twee kleinere: een historiserend Sweelinck-orgel in het schip, en een koororgel aan het altaar.
In dit concert wordt natuurlijk vooral het hoofdorgel gebruikt. Het is in al zijn veelzijdigheid te horen: voor moderne composities, voor improvisaties en zelfs voor jazz. Vanaf het podium klinken er ook historische opnamen, waaronder eentje met de grote Feike Asma – die hebben we om begrijpelijke redenen weggelaten. Daan Manneke – een sacraal componist met een natuurlijke smaak voor het orgel, vooral in zijn lichtere vorm – krijgt de eer om voor alle drie de orgels tegelijk te schrijven. Tot slot is er ook aandacht voor de sheng – een Chinees instrument dat wel iets van een aangeblazen orgeltje weg heeft – en voor de bambuso sonoro – een orgelachtig experiment met bamboepijpen dat uitvinder Hans van Koolwijk hier zelf mag demonstreren.
