Een oudgediende uit de popmuziek duikt de hedendaagse muziek in.
Zo halverwege de jaren tachtig kwam er een golf van vaagheid de Nederlandstalige popmuziek binnen. Zelfverklaarde popfijnproevers, die de Nederlandse taal in de jaren van Doe Maar nadrukkelijk de rug hadden toegekeerd, kwamen nu weer luisteren naar De Div, MAM en het Vlaamse Arbeid Adelt.
Tom America, de zanger van MAM, begon daarna een solocarrière. Hij toonzette bijvoorbeeld de gedichten van Jan Hanlo (op deze cd staat onder meer een poprocker met drie minuten lang “tjielp”).
Voor dit project zoekt America eveneens de literatuur op. Met Zhimin Tang wordt een selectie gemaakt uit Chinese poëzie. Zelf bespeelt America vooral zijn ‘stemorgel’ (dus de stem als instrument, en niet om teksten te zingen). De begeleiding is rock – slagwerk, gitaar, basgitaar – maar met Arnold Marinissen op het slagwerk weet je al dat het geen echte rockmuziek gaat worden.
